υπερωόδους

ο, Ν

ζωολ. γένος ραμφοφάλαινας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hyperoodon < ὑπερώιος / ὑπερῷος «αυτός που βρίσκεται πάνω» + ὀδούς, ὀδόντος].